The Wonderful World of Beijing

10 juli

Na mijn colleges van vandaag ben is 's avonds naar de snack market geweest. Dit was dus poging twee voor de mensen die mijn leven een beetje bijhouden. Geloof me lieve mensen: de Chinezen zijn gek (generaliseren is slecht, I know). Ik zal even een korte samenvatting geven van al het geen ik heb mogen aanschouwen. Je komt de market binnen en je oog valt meteen op de nog levende mini scorepioentjes, die voor hun leven aan het vechten zijn, aan een spiesje, niet wetende dat ze binnen afzienbare tijd in het hete frituurvet zullen worden gegooid. Mijn vegetarische hart - en mijn scorepioensterrenbeeld hart - brak hierdoor wel een klein beetje. Naast de scorepioenen waren er ook gefrituurde vogelspinnen, zeepaardjes, hagedissen, slangen, zeesterren en nog veel meer beestjes die door ons niet zo snel als standaard voedsel gezien zullen worden. Vrij heftig als je het mij vraagt, maar goed het komt wel overeen met het beeld wat ik van China had: als het te eten kan zijn: eten! Niet alles werd de frituurpan ingegooid en waren ook kuikentjes, waarvan de huid eraf was gehaald en een soort rare glas hadden. Ik zal nu stoppen voor ik iedereen afschrik om China ooit in hun leven te bezoeken. 

Na de snack market wilden we ook nog naar een andere night market gaan, maar na tien verschillende soorten maps, Chinezen te hebben aangesproken en in enge steegjes uit te zijn gekomen gaven we de hoop op en hebben we ons verlies genomen door de accepteren dat we hem niet zouden vinden. Het was sowieso al vrij laat en dinsdag hadden we uiteraard weer vroeg college.

11 juli

Het is erg warm deze week, vaak hoger dan 37 graden, en door de benauwdheid voelt dit alleen nog maar warmer. Het was dus niet ideaal om ons 's ochtends vroeg al in business casual kleren te moeten hijsen, maar na ons ochtend college moesten me meteen door om op tijd bij NESO te zijn voor ons meeting. We werden hartelijk ontvangen door Bert en de rest van het personeel. Bert heeft ons een uitgebreide presentatie gegeven van de bezigheden van NESO. Het was erg interessant om te horen wat zij allemaal organiseren buiten de gewone administratieve rompslomp om. Na deze presentatie voegde zich een Chinese collega van Bert zich bij het gesprek. Zij had zelf in Nederland gestudeerd en had veel contacten met Chinese studenten die naar Nederland gaan of zijn geweest. Het was enorm interessant en we hebben onze hele vragenlijst op een informele manier kunnen afwerken. Na het serieuze deel zijn we met het team van NESO, inclusief de directeur, gaan lunchen in een veel the chique restaurant. Het een heerlijke middag, we zijn een stuk wijzer geworden en hebben het ook nog eens erg naar ons zin gehad. Wel kwamen we door deze gezelligheid iets te laat bij ons middag college.

's Avonds heb ik de lekkerste vegetarische burger uit mijn leven op, al kan ik nog steeds niet echt bedenken waar hij uit bestond. Na deze heerlijke burger hebben we ons verplaatst naar een van de rooftopbars die Beijing rijk is.Prachtig uitzicht maar ik voelde me wel een beetje misplaatst door de inhoud van mijn portemonnee en die van de mensen aan de tafeltjes naast me. Wat was dat een chique bedoeling. Ook zijn we nog uitgegaan met vrijwel heel de groep, erg leuk!

12 en 13 juli

Woensdagochtend heb ik mijn roes uitgeslapen zodat ik om half twe weer fris en fruitig was voor het bezoek aan de Yenching Academy. Yenching Academy is net als Schwarzman een prestigieus master programma. Echter ligt hier de focus net wat meer op China. Bij afronding ontvang je namelijk ook een diploma in China Studies, waar de focus bij Schwarzman meer ligt op leiderschap. Ook dit programma zorgde bij mij voor veel enthousiasme, echter moet ik wel bekennen dat er meer kriebels ontstonden na de presentatie bij Schwartzman. Dit is zeker te wijten aan het grote verschil in presentatieskills tussen beide voorlichters van de academies. Wat ik erg positief vond aan het programma van de Yenching Academy was dat er fair chances zijn voor Europeanen, of anders gezegd; geen voorkeurspositie voor Amerikanen. Van beide programma's heb ik een mooi, waarschijnlijk iets te positief, pamfletje meegekregen die ik nog een goed zal doornemen. Wie weet zal ik mijn bezoek aan China dus nog eens vervolgen met een aantal jaar. 

De rest van de dag heb ik rustig aan gedaan. Ik merk dat de dagen hier in Beijing zijn tol beginnen te eisen op mijn lichaam. Ik ben begonnen aan een van de essays en het lezen van het interview voor mijn presentatie komende maandag.

De volgende dag was weer een lange dag op de universiteit. Vandaag heb ik wederom gewerkt aan mijn essay (sorry geen spannende dag). De rest van de groep is in de avond nog uitgegaan, maar ik besloot dat het verstandig was om op tijd te gaan slapen, gezien de uren slaap hier in Beijing erg schaars zijn. 

14 juli

Normaal gesproken zouden we vandaag een bedrijfsbezoek hebben. Echter is het de programmboard niet gelukt om voor vandaag iets te regelen. Natuurlijk erg jammer, omdat we maar twee bedrijfsbezoeken met week hebben. We konden nu wel heel dag besteden aan onze to-do list, die eerder langer leek te worden dan korter. Rond half acht 's ochtends hebben we met een groep de metro richting de Verbodenstad genomen. De Verbodenstad is gigantisch en dan te bedenken dat dit het verblijf was voor één man, namelijk de keizer. Het was een erg mooie plek, al moest je je af en toe wel door de mensenmenigte drukken om bepaalde delen te kunnen bekijken. De immens grote gebouwen waren daarentegen niet te verbergen door welk aantal bezoekers dan ook. Erg fascinerend om te bedenken dat deze hele stad gebouwd is als woning voor de leider van het land. Dit kunnen wij ons in Nederland niet voorstellen. Ook nu werd het me weer eens duidelijk dat hier de status van de keizer gelijk kan worden geacht aan die van een god voor gelovigen. 

Na de uitputtende tocht door de Verbodenstad zijn we met de metro doorgegaan naar de Lama Tempel, de Confucius Tempel en de Keizerlijke Academie.

De Lama Tempel heeft tot nu toe echt wel de eerste plek veroverd in mijn mooiste plekken in Beijing lijstje. Dit komt gedeeltelijk door mijn voorliefde voor de boeddhistisch ideologie. De boeddhisten die met wierookstokjes naar de aarde knielde en elke boeddha langs gingen voor een gebed heeft een enorme indruk om me gemaakt, maar waar ik me het meest over heb gefascineerd was de oase van rust en gevoel van vrede wat in deze tempel heersten. Zeker in een overbevolkte, toeristische stad als Beijing verwacht je dit niet zomaar. 

De Confucius Tempel en de Keizerlijke Academie waren ook een waar genot voor het oog, maar konden niet tippen aan het pracht van de de Lama Tempel.

Toen ik 's avonds in mijn bed lag kon ik niet anders denken dan dat we onze vrije dag niet beter hadden kunnen besteden. Met dat gevoel heb ik heerlijk geslapen.

15 juli

Zaterdag, dus weer een excursie met de Universiteit. Vandaag stond de Chinese Muur op het programma, dus met vier volgeladen bussen met niet goed genoeg werkende airco vertrokken we voor een rit van ruim twee uur. 

Eenmaal bij de Chinese muur werd ik geconfronteerd met het feit dat je eerst ruim een half uur, in de brandende zon, omhoog moest lopen om de muur te bereiken. Dit ging voor mij natuurlijk niet lukken. In eerste instantie zou ik ook niet met de kabelbaan omhoog mogen, omdat ze mijn veiligheid niet konden garanderen. Na lang zeuren kreeg ik het dan toch gedaan. Het ging mij namelijk niet gebeuren dat ik in China was, maar niet de Chinese Muur op zou zijn gegaan. Na deze tegenslagen voelde het moment dat je over de bergen heen kijkt alleen nog maar magischer. Ik kon alleen maar denken ''Hier sta je dan Stef, op Chinese Muur, wie had dat ooit gedacht''. Ik heb genoten, mijn kletsnatte kleren van het zweet of mijn stekende knie deden er niet meer toe. Het was een presentatie die in de verre verte niet te vergelijken valt met een 9 halen voor een tentamen. 

De rest van de avond heb ik geslapen en ben alleen mijn bed uitgekomen om even te gaan eten. 

16 juli

Uitslapen, geen gehaast, geen stres. I enjoyed it.  Vandaag stond in het teken van bijkomen. Pas rond tien uur ben ik met een groepje richting de Tempel van de Hemel vertrokken, deze stond namelijk nog hoog op mijn lijstje. We hebben in dit park vooral heel veel lol gehad met elkaar. Na het maken van onze, iets te kneuzige piramide, hadden zich tientallen Chinezen om ons heen verzameld. We voelden bijna de behoefte om naderhand met een petje rond te gaan. Na het bezoek aan de tempel en het park ben ik terug naar GV gegaan, terwijl de rest verder ging naar Beihai park. Mijn benen waren duidelijk nog niet hersteld van het avontuur op de Chinese Muur. Ook was ik een beetje grieperig aan worden wat niet aan mijn gesteldheid mee droeg.